Kalithogai 79 – Embrace not the little one

Sangam Lit

In this episode, we listen to a lady’s words of rebuke to her man, as depicted in Sangam Literary work, Kalithogai 79, penned by Maruthan Ilanaakanaar. The verse is situated in the ‘Marutham’ or ‘Farmlands landscape’ and spotlights moments of affection.

புள் இமிழ் அகல் வயல் ஒலி செந்நெல் இடைப் பூத்த
முள் அரைத் தாமரை முழு முதல் சாய்த்து, அதன்
வள் இதழ் உற நீடி, வயங்கிய ஒரு கதிர்,
அவை புகழ் அரங்கின்மேல் ஆடுவாள் அணி நுதல்
வகை பெறச் செரீஇய வயந்தகம் போல், தோன்றும்
தகை பெறு கழனி அம் தண் துறை ஊர! கேள்:

அணியொடு வந்து ஈங்கு எம் புதல்வனைக் கொள்ளாதி;
மணி புரை செவ் வாய் நின் மார்பு அகலம் நனைப்பதால்;
‘தோய்ந்தாரை அறிகுவேன், யான்’ என, கமழும் நின்
சாந்தினால் குறி கொண்டாள் சாய்குவள் அல்லளோ?

புல்லல் எம் புதல்வனை; புகல் அகல் நின் மார்பில்
பல் காழ் முத்து அணி ஆரம் பற்றினன் பரிவானால்;
மாண் இழை மட நல்லார் முயக்கத்தை நின் மார்பில்
பூணினால் குறி கொண்டாள் புலக்குவள் அல்லளோ?

கண்டே எம் புதல்வனைக் கொள்ளாதி; நின் சென்னி
வண்டு இமிர் வகை இணர் வாங்கினன் பரிவானால்;
‘நண்ணியார்க் காட்டுவது இது’ என, கமழும் நின்
கண்ணியால் குறி கொண்டாள் காய்குவள் அல்லளோ?

என ஆங்கு
பூங் கண் புதல்வனைப் பொய் பல பாராட்டி,
நீங்காய் இகவாய் நெடுங் கடை நில்லாதி;
ஆங்கே அவர் வயின் சென்றீ அணி சிதைப்பான்
ஈங்கு எம் புதல்வனைத் தந்து.

An adorable player enters this oft-repeated scene! The words can be translated as follows:

“In the wide fields, resounding with bird sounds, amidst the luxuriant red paddy, blooms a lotus upon a spiny stem. Bending its entire stem, a paddy stalk touches the thick petals of the lotus, appearing akin to a head-ornament well-set on the beautiful forehead of one, who dances on a famous stage, lauded by many, in the esteemed fields of your beautiful and moist shore, O lord. Listen:

Do not come here, wearing radiant ornaments, to embrace our son! If his red mouth, akin to a precious jewel, moistens your chest, won’t the one, who has declared ‘I will know if someone embraces you’, seeing the imprint upon the fragrant sandalwood on your chest, worry because of that?

Do not hold my son close to you. If he catches hold of the many-stranded pearl necklace on your much-celebrated chest and breaks it, won’t the one, seeing the imprint of an embrace by a beautiful woman wearing well-etched jewels, upon your ornaments, sulk because of that?

Do not carry my son, even if he comes to you with love! If he gets hold of the many flowered clusters upon your head, buzzing with bees, and tears it, won’t the one, who will think ’this shows who has been with him’, seeing the imprint on your head-garland, burn because of that?

And so, saying falsehoods many, do not stand there parting not from my son with flower-like eyes. Our son is sure to mess up your beauty. Go there and be with them, giving my son back to me!”

Time to delve into the nuances. The verse is situated in the context of a love quarrel between a man and the lady, owing to the man’s seeking courtesans, and these words are said by the lady to the man. The lady, as tradition dictates, begins with a description of the man’s town, and the image she chooses for this one, is of a paddy stalk bending low and touching a lotus that has bloomed in the fields. This makes her think of a dangling head ornament called as ‘vayanthagam’ on the forehead of a dancer on a celebrated stage. After praising the man’s cool river shores, the lady turns to the matter at hand, which is asking the man not to carry their son, hold him or embrace him. She says this because the little fellow might moisten the man’s chest with his drool, pluck and break the man’s pearl necklace, and tear the man’s head garland. What’s the big deal if that happens? The lady answers that saying the courtesan, from whose house the man has arrived, might see the imprints of the little boy’s handiwork and mistake the smudged sandalwood, broken pearls and torn flowers, as caused by the embrace of other maiden wearing radiant jewels! She concludes asking the man not to keep standing there, hugging their little son, but instead hand over that bundle of joy back to her, and asks him to get back to his pretty maiden to continue his adventures with them! A Sangam lady’s ire at her man’s amorous actions with other women are revealed in this scene, but leaving aside the usual quarrelling between them, we can delight in the scenes of bonding between a man and his son!